Odkąd w 1983 r. kierowana przez naukowca grupa badawcza wyizolowała wirusa zespołu nabytego braku odporności (HIV), Luc Montagnier dołączył do grona wybitnych specjalistów zajmujących się mechanizmami wzmacniającymi oraz osłabiającymi układ immunologiczny. W szczególności zajmował się rolą antyoksydantów oraz właściwego odżywiania przy leczeniu HIV. Jako niezmiernie ważną część terapii HIV noblista wskazuje suplementację cysteiną. Opisuje, iż cysteina – jako prekursor glutationu, wewnętrznego antyoksydanta organizmu – opóźnia progresję HIV. W roku 1994 podczas swojego przemówienia inauguracyjnego na X Międzynarodowej Konferencji poświęconej AIDS w Yokohamie (Japonia) Montagnier zwrócił uwagę na obiecujące działanie Immunocalu jako sprawdzonego badaniami prekursora glutationu. Na tej samej konferencji omawiano także właściwości anty-HIV i antyapoptotyczne Immunocalu, jak i jego związek z syntezą glutationu (GSH).

Trzy lata później Montagnier, Olivier i Catherine Pasquier podjęli się zredagowania książki:  Oxidative Stress in Cancer, AIDS and Neurodegenerative Diseases („Stres oksydacyjny w raku, AIDS i chorobach neurodegeneracyjnych”), która powstała po konferencji na temat wpływu wolnych rodników w wielu schorzeniach.

W publikacji znalazł się rozdział, którego współautorem był dr Gustavo Bounous, wynalazca Immunocalu. Praca zatytułowana: Nutriceutical Modulation of Glutathione with a Humanized Native Milk Serum Protein Isolate, Immunocal: Application in AIDS and Cancer („Żywieniowa modulacja glutationu izolatem białka humanizowanej naturalnej surowicy mleka, Immunocalem: Zastosowanie w przypadku AIDS i raka”) opisała niezwykle rzadkie, pobudzające produkcję glutation składniki białek zawartych w Immunocalu oraz zwróciła uwagę na implikacje spadku komórkowego glutationu w przypadku stanów degeneracyjnych i chorobowych, wliczając w to chorobę Parkinsona, Alzheimera, miażdżycę, zaćmę, mukowiscydozę, niedożywienie, starzenie się, AIDS i chorobę nowotworową. Warto dodać, iż w 1989 roku dr Wulf Dröge, wybitny niemiecki naukowiec, wraz z współpracownikami jako pierwsi odkryli, że pacjenci zainfekowani HIV mają odbiegający od normy niski poziom cysteiny i glutationu.